Argenna patula
| Argenna patula | |||
| (Simon, 1874) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Argenna patula | ||
| Synonimy | |||
| |||
Argenna patula – gatunek pająka z rodziny ciemieńcowatych.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1869 roku przez Antona Menge jako Dictyna albopunctata[1], jednak nazwa ta stanowi nomen oblitum[2]. Ponownie opisany został w 1874 roku przez Eugène’a Simona jako Dictyna patula[3] i to ten epitet gatunkowy jest uznawany[2]. Do rodzaju Argenna przeniósł go w 1883 roku Philipp Bertkau[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Samce osiągają od 2,1 do 3,1 mm, a samice od 2,3[5] do 4,5 mm długości ciała[6]. Karapaks zmierzony u 35 samców miał od 1,03 do 1,61 mm długości i od 0,83 do 1,2 mm szerokości, a u 40 samic od 1 do 1,55 mm długości i od 0,73 do 1,15 mm szerokości[5]. Ubarwienie karapaksu może być od czerwonobrązowego przez ciemnobrązowe do czarnego[6][5]. Ciemnobrązowe szczękoczułki mają trzy zęby na przedniej i dwa na tylnej krawędzi[5]. Sternum ma kolor żółtobrązowy do ciemnobrązowego[6][5]. Odnóża są jasnożółtobrązowe do rudobrązowych. Opistosoma (odwłok) ma wierzch szarawobrązowy lub ciemnoszary z dwoma rzędami białych kropek[5].
Nogogłaszczki samca mają golenie wyraźnie dłuższe niż szersze[6] i o niskiej, silnie poszerzonej w części odsiebnej apofizie retrolateralnej. Ponadto aparat kopulacyjny cechują: długi i osadzony prolateralnie embolus o schodkowym wierzchołku[6][5] oraz zaopatrzony w podłużny rowek i zakrzywioną, spiczastą i pozbawioną kikutowatego wyrostka ostrogę konduktor[5]. Samica ma płytkę płciową z parą nieowłosionych i niecałkowicie otoczonych włoskami przedsionków rozdzielonych przez owłosioną przegrodę oraz otworami kopulacyjnymi położonymi w najgłębszych częściach przedsionków. Przewody kopulacyjne są bardzo wąskie na odcinkach dystalnych, a kształt zbiorników nasiennych jest prostokątny[5].
Występowanie i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Pająk znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Finlandii, Austrii, Włoch, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Albanii, Grecji, Rosji[7][6], Algierii[8], Azerbejdżanu, Kirgistanu i Chin[6]. Zasiedla łąki, bagna[5], solniska[5][8] i wybrzeża morskie[8]. Bytuje pod drobnymi szczątkami organicznymi[6]. Dojrzałe samice spotyka się przez cały rok[5], zaś samce od kwietnia[6] do początku lipca[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A. Menge. Preussische Spinnen. III. Abtheilung. „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig (N. F.)”. 2, s. 219-264, 1869.
- ↑ a b Gen. Argenna. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-07-16].
- ↑ E. Simon: Les arachnides de France. Paris: 1874.
- ↑ P. Bertkau. Über die Gattung Argenna Thor. und einige anderen Dictyniden. „Archiv für Naturgeschichte”. 49, s. 374-382, 1883.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m S. Almquist. Swedish Araneae, part 2--families Dictynidae to Salticidae. „Insect Systematics & Evolution, Supplement”. 63, s. 285-601, 2006.
- ↑ a b c d e f g h i Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Argenna patula. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 07.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2018-08-03].
- ↑ Argenna patula. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-07-16].
- ↑ a b c Jerzy Prószyński, Wojciech Staręga, Katalog Fauny Polski Tom 16. Część XXXIII. Pająki – Aranei., „Katalog Fauny Polski”, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971.